Kostrzyńskie Centrum Kultury - kck.kostrzyn.pl

Sztuka się zmienia, to oczywiste. To co było nowe kilkanaście, kilkadziesiąt czy kilkaset lat temu jest teraz klasyką lub zostało zapomniane. To co było aktualne wtedy obecnie może być trudne do odczytania albo zbyt oczywiste. To jakiś paradoks, ale podobnie bywa ze sztuką współczesną. Wydaje się skomplikowana, hermetyczna, zrozumiała tylko dla wtajemniczonych a czasem zbyt prosta. Dlaczego tak się dzieje? Powodów jest wiele. Ich źródłem może być zarówno sama sztuka jak i nasze przyzwyczajenia czy uprzedzenia. Nie jest łatwo je przełamać. Dzieci nie mają z tym problemu. Chyba dlatego, że patrzą na sztukę nieschematycznie, tylko tak po prostu. Nie zdążyły jeszcze przyzwyczaić się do jakiegoś jej kształtu i uznać go za ten prawdziwy, jedyny możliwy do zaakceptowania. Zmienność jest dla nich zaletą nie wadą czy przeszkodą.

Impresjoniści_stki mogli wyjść w plener dzięki temu, że w 1841 roku w Anglii John Goffe Rand wynalazł tubki do farb. Renoirowi przypisuje się twierdzenie: bez tubek, nie byłoby Impresjonizmu. Możliwe też, że bez tubek nie byłoby tak gwałtownego rozwoju malarstwa (rozumianego jako tworzenie “przenośnych” obrazów) w XX wieku

W 2016 roku założona przez Zhang Yiming’a firma ByteDance wprowadziła do sieci aplikację TikTok, przy pomocy której miliony osób tworzy nowe treści, również artystyczne, dostępne na niemal całym globie. Mozliwości jakie daje TikTok, jego dostępność, ogromna, licząca ponad miliard społeczność twórców_czyń - odbiorców_czyń, otworzyła nowe perspektywy dla sztuki. 

Na przeciwległym biegunie są działania artystyczne adresowane do jednej osoby, w których artysta_tka, jej osoba, jest jedynym narzędziem sztuki.

To między innymi o tym chciałbym porozmawiać.